 |
Soms krijg ik wat gejutte spullen aangeleverd.
Zo lagen er een tijdje geleden wat dingen
op het stoepje van Museum Galerie RAT,
waarbij ook een verweerd stuk plastic dat duidelijk lijkt
op het vrouwelijk geslachtsorgaan;
een gehavend stuk plastic dat uiteindelijk toch het strand wist te bereiken.
Het zette me aan het denken
over het lijden van vrouwen/meisjes op deze wereld;
lust, leven, liefde en lijden.
Nu eens niet een beeld van de vagina zoals we die meestal in onze westerse maatschappij voorgeschoteld krijgen; de vagina als lustobject voor de man, maar een vagina van een vrouw die een hele schare kinderen gebaard heeft, een verkrachte vrouw, een verminkte vrouw, een onderdrukte vrouw. Niet Jezus Christus heeft voor ons geleden, maar de vrouw.
Ik besloot een statement te maken
voor al die vrouwen
die een leven lang
geleden hebben
alleen omdat ze vrouw zijn.
|
